بررسی تاثیر دی-اکتیل سدیم سولفوسوکسینات در کارایی کنه کش هگزی تیازوکس (ec 10%) جهت کنترل کنه تارتن دولکه ای، tetranychus urticae koch، روی خیار

عوامل مختلفی در افزایش کارایی آفت کش­ها تاثیر دارند که از مهمترین آنها می­توان به مواد افزودنی (ادجوانت­ها) اشاره کرد. کنه تارتن دولکه ای، tetranychus urticae، از مهمترین آفات محصولات گلخانه­ای بخصوص خیار می­باشد که سالانه هزینه­های زیادی صرف مبارزه و کنترل خسارت آن می­شود. به منظور بررسی اثرات دی اکتیل سدیم سولفوسوکسینات به عنوان یک ماده افزودنی (پخش­کننده و خیس­کننده) در کارایی کنه­ش هگزی تیازوکس (نیسورون® ec 10%) روی کنه تارتن دولکه­ای، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در دو منطقه چاه اکرمی و اشکذر یزد انجام شد. تیمارها شامل کنه کش هگزی تیازوکس  در دز توصیه شده (100 میلی­لیتر در 100 لیتر آب) به عنوان شاهد، کنه کش هگزی تیازوکس (با 5 درصد کاهش دز)+ دی-اکتیل سدیم سولفوسوکسینات، کنه کش هگزی تیازوکس (با 10 درصد کاهش دز) + دی-اکتیل سدیم سولفوسوکسینات، کنه کش هگزی تیازوکس (با 15 درصد کاهش دز)+ دی-اکتیل سدیم سولفوسوکسینات و کنه کش هگزی تیازوکس (با 20 درصد کاهش دز)+ دی-اکتیل سدیم سولفوسوکسینات بود. دی-اکتیل سدیم سولفوسوکسینات در دز توصیه شده 75 میلی­لیتر در 100 لیتر آب بکار برده شد. نمونه­برداری از کنه های زنده در فواصل یک روز قبل از سمپاشی، و به ترتیب با فواصل زمانی 1، 2، 3، 7، 10، 15 و 21 روز بعد از سمپاشی انجام شد. نتایج بدست آمده نشان داد تیمار کنه کش به تنهایی در فواصل زمانی ابتدایی نمونه­برداری کارایی خوبی دارد (اشکذر 57/0 ± 97 ، چاه اکرمی 8/0± 93/95) ولی با گذشت زمان از کارایی آن کاسته شده است. افزودن دی-اکتیل سدیم سولفوسوکسینات به کنه کش نقش بسزایی در افزایش کارایی (25 درصد نسبت به کنه­کش با دز توصیه شده در 15 روز بعد از سمپاشی)، کاهش دز مصرفی (15 درصد دز توصیه شده) و همچنین دوام اثر بخشی کنه کش در طول مدت زمان آزمایش داشت.